En de Jo Visser award 2022 gaat naar …….

En de Jo Visser award 2022 gaat naar …….

Gevoelens omzetten in dans bevordert levenskwaliteit
Gisteren is tijdens een feestelijke bijeenkomst in De Nieuwe Liefde te Amsterdam, ter gelegenheid van het vijfjarige bestaan van stichting UP!, de jaarlijkse Jo Visser award uitgereikt aan Marc Vlemmix. Hij is oprichter van Marc Vlemmix Dance, een gezelschap van mensen die elkaar hebben gevonden in het dansen om lijf en geest in beweging te houden en zo hun kwaliteit van leven positief beïnvloeden. Marc ontving de prijs voor zijn film ‘I Found You’; een duet tussen Marc en Rosan Chinnoe (partners in leven en kunst) met Marc voor de camera en Rosan erachter. Deze film ging op 21 juni 2022 in première op het Arts & Health Festival van Leyden Academy on Vitality and Ageing. Het is een verhaal van moed, schoonheid, liefde en hoop. Precies zoals Marc en Rosan de afgelopen tien jaar duizenden mensen met Parkinson, Reuma en MS aan het dansen hebben gekregen met het doel de levenskwaliteit te vergroten.

“Ik ben elke keer weer onder de indruk hoe Marc zijn gevoelens omzet in dans en hoe dans een blijvende uitweg is die hem door dit proces sleept. Veel kennis en existentiële complexiteit die opgeslagen zit in lichaam en onzegbaar is toont hij. Mijn complimenten, ook aan Rosan!” – Prof. dr. Tineke Abma

Dans maakt het leven de moeite waard
Marc was 37 jaar toen hij de diagnose Parkinson kreeg. Maar hij bleef dansen. Totdat medicijnen niet meer toereikend waren. Een paar keer per dag viel hij compleet stil, afwisselend met momenten van ongecontroleerde beweeglijkheid. Eind 2021 was een hersenoperatie zijn laatste strohalm. Electrodenimplantaten stimuleren sindsdien zijn hersens met een continue stroomimpuls om zijn motoriek te verbeteren. En met succes. De Parkinson is niet weg, maar de symptomen zijn veel minder grillig. Het dansen maakt zijn leven weer de moeite waard.

Gedachtegoed
De Jo Visser award is bedoeld om het gedachtegoed van oprichtster Jo Visser te eren en werd dit jaar voor de elfde keer uitgereikt door fondsmanager Danielle Swart. De wisselbokaal in de vorm van een pauw staat voor trots en waardigheid en gaat gepaard met een geldprijs van 5000 euro. Met deze prijs wil het Jo Visser fonds vernieuwende projecten aanjagen en ideeën verder helpen in hun ontwikkeling. Zor heeft Ester van der Geest vorig jaar de award gewonnen met haar sociale innovatie BROOS/lab, waarin familie, naasten, zorgprofessionals en studenten de handen ineenslaan om te leren over en te experimenteren met anders en beter contact maken met mensen met dementie in een verpleeghuis middels liefde- en aandachtvolle aanraking.

Benieuwd naar de recente internationale publicatie over de waarde van dans voor mensen met Parkinson en Multiple Sclerose? Klik dan hier!

Benieuwd naar de leergang ‘Goed leven, goede zorg voor ouderen’?

Benieuwd naar de leergang ‘Goed leven, goede zorg voor ouderen’?

Dan heeft u geluk, er zijn nog een vijftal plaatsen beschikbaar voor de leergang die in januari van start gaat. De opleiding is ontwikkeld voor inhoudelijk gedreven bestuurders, directeuren en zorgprofessionals en biedt inspirerende colleges van topdocenten met volop ruimte voor bespiegeling, discussie, bijzondere ontmoetingen met ouderen, een werkbezoek en een studiereis naar Zweden. Met elkaar gaan we op zoek naar antwoorden op vragen als: hoe ziet goede zorg voor ouderen eruit, nu en in de toekomst? Hoe navigeer je als bestuurder tussen verschillende, soms zelfs tegenstrijdige, belangen en verwachtingen? Hoe formuleer je een duurzame visie in een voortdurend veranderende context en welke waarden geven hierbij houvast?

Klik hier voor meer informatie over en het uitgebreide programma van de executive leergang ‘Goed leven, goede zorg voor ouderen’. Hieronder treft u het programma in het kort:
19 en 20 januari – De wetenschap van het ouder worden (gerontologie)
16 en 17 februari – De nieuwste inzichten van de ouderengeneeskunde (geriatrie)
16 en 17 maart – De organisatie van de gezondheidszorg voor ouderen
13 en 14 april – De laatste fase van het leven
22 t/m 25 mei – Studiereis: de zorg voor ouderen in Zweden
29 en 30 juni – Venster op de toekomst

“De ouderenzorg staat voor grote uitdagingen, dat weten we allemaal. Deze leergang biedt een goede combinatie van diepgang vanuit verschillende theoretische perspectieven en onderlinge discussies in de groep. Dit heeft mij vernieuwende en eigentijdse inzichten gebracht, ondanks dat ik al heel wat jaren meeloop in dit werkveld. Het geeft veel inspiratie om er mee aan de slag te gaan!” – Monique Janus, directeur Zorg Laverhof (deelnemer 2022)

Onderstaande toonaangevende sprekers werk(t)en onder andere aan de leergang mee:

  • dr. M. Bussemaker, Wetenschap, beleid en maatschappelijke impact, LUMC en voorzitter Raad voor Volksgezondheid & Samenleving
  • prof. dr. D.J.H. Deeg, Epidemiologie van de veroudering, Amsterdam UMC
  • dr. P.P.T. Jeurissen, Betaalbaarheid van zorg, Radboudumc
  • dr. C. Leget, Zorgethiek, Universiteit voor Humanistiek
  • dr. A.B. Maier, Gerontologie, VU en University of Melbourne
  • L.B.M. Neven, lector Active Ageing, Avans Hogeschool
  • prof. mr. dr. E. Sutorius, Strafrechtwetenschap, UvA
  • D.P. Touwen, Medische Ethiek en Gezondheidsrecht, LUMC

Mocht u vragen hebben of interesse in deelname, neem dan contact op met Ellen Plasmeijer (071-524 0960, plasmeijer@leydenacademy.nl).

Podcastserie Trans & Oud(t) op Transgender Gedenkdag

Podcastserie Trans & Oud(t) op Transgender Gedenkdag

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor genderdiversiteit. Jonge transmannen en transvrouwen vertellen over hun leven in tv-programma’s, documentaires en in bladen. Eén groep blijft echter onderbelicht: transgender ouderen, een boeiende groep pioniers die antwoorden op hun vragen zochten in een tijd zonder voorbeelden.

Rolmodellen
De transgender ouderen van nu zijn de eersten die de mogelijkheid hadden een geslachtsaanpassende operatie te ondergaan. Bovendien zijn zij rolmodellen voor de jonge generatie. Krachtige mensen die laten zien dat het – ondanks gebrek aan informatie, negatieve reacties uit de omgeving, het idee ‘de enige’ te zijn – toch mogelijk is om echt jezelf te worden. Reden genoeg om deze ouderen in de podcastserie Trans & Oud(t) aan het woord te laten.

Transgender Gedenkdag
Iedere twee weken plaatsen we een aflevering. De eerste aflevering zal op zondag 20 november, de internationale Transgender Gedenkdag, verschijnen. Op deze dag wordt stilgestaan bij de mensen die zijn vermoord als gevolg van transfobie en wordt er aandacht gevraagd voor geweld tegen transgenders.

De eerste aflevering
Kaat en Marica zijn al zestien jaar samen als Marica naar de huisarts gaat om over haar gevoelens te vertellen. Kaat is een paar dagen weg voor haar werk. Wanneer ze niets vermoedend thuiskomt, ligt daar een verwijsbrief op tafel voor de genderpoli van de VU. In deze aflevering vertellen zij hoe zij elkaar liefdevol mee op reis hebben genomen.
Klik hier of hieronder om de podcast te beluisteren.

“Wat een reis hebben Kaat en Marica gemaakt, toen Kaats man na zestien jaar samen zijn in transitie ging. Mooi hoe ze elkaar zijn blijven vinden. Bijzondere anekdote vond ik dat Marcia in zijn leven als man op zijn vader leek en redelijk met hem botste, maar dat ze nu als vrouw milder wordt en steeds meer op haar moeder lijkt. Echt een heel indrukwekkend verhaal van een positief stel.” – Yvonne

Trans & Oud(t) is een initiatief van Leyden Academy en Roze 50+, ondersteund door stichting Hofje Codde en Van Beresteyn en gemaakt door Eveline van de Putte en Mirjam van Dijk.

Om u wegwijs te maken in de transgendertaal verwijzen we naar de woordenlijst op de website van Transgender Netwerk Nederland.

Gelijke rechten voor vrouwen

Gelijke rechten voor vrouwen

Oudere vrouwen vervullen een belangrijke rol door het verlenen van zorg in onze samenleving, en er is een groeiende groep oudere vrouwen die leiderschap toont en actief zijn in hun lokale gemeenschappen. Elena Bendien en Tineke Abma stellen dat traditionele beelden van oudere vrouwen als verzorgers de mogelijkheden van vrouwen om zelf invulling te geven aan het leven beperken. Zelfs al krijgen vrouwen gelijke rechten dan nog kan de hardnekkige beeldvorming vrouwen beperken. We moeten stoppen te denken over oudere vrouwen als grootmoeders, informele zorgverleners of oppas voor de kleinkinderen. We hebben alternatieve rollen en beelden nodig om nieuwe generaties te inspireren en om een ​​veel rijker scala aan rollen te creëren, passend bij de talenten, creativiteit en ambities van oudere vrouwen. Om dit te illustreren presenteren ze bevindingen uit een participatief actieonderzoek met een groep Zeeuwse vrouwen die ontsnapten uit de frames over oudere vrouwen.

“We zijn niet zomaar oude vrouwen die onzichtbaar vrijwilligerswerk doen. Ik wil dat mensen zien wat we doen en wat we nog kunnen doen. Ik wil dat mensen begrijpen wat voor soort macht wij vertegenwoordigen. Ik vind het vervelend om zelf de aandacht op te eisen, dus laten we het podium aan anderen geven zodat iedereen ons kan zien.” Susan, 67 jaar

Bendien en Abma schreven er een hoofdstuk over voor het boek Older Women in Europa – A Human Rights-Based Approach van Isabella Paoletti, over de kracht, vrijheid, vasthoudendheid, vastberadenheid, veerkracht, onafhankelijkheid, sociale en politieke betrokkenheid van oudere vrouwen. De auteurs die aan deze publicatie hebben bijgedragen vragen ruimte te maken voor ouderen en oudere vrouwen in het bijzonder. Hoe gaat de samenleving discriminatie op grond van leeftijd en geslacht aanpakken? Hoe moeten de werksituaties veranderen om oudere werknemers en in het bijzonder oudere vrouwen te steunen? Hoe moet het pensioenstelsel veranderen? Het boek hanteert een op mensenrechten gebaseerde benadering en biedt waardevolle inzichten voor een breed scala aan mensenrechtenactivisten, professionals, beleidsmakers en sociale wetenschappers, en oudere vrouwen zelf.

Leyden Academy presenteert haar nieuwe ‘gezicht’: Afifa (72) uit Amsterdam

Leyden Academy presenteert haar nieuwe ‘gezicht’: Afifa (72) uit Amsterdam

Jaarlijks wordt op 11 november, de ‘verjaardag’ van Leyden Academy, het portret van een vitale en levenslustige oudere onthuld. Het ene jaar is dat een man en het andere jaar een vrouw. Het gekozen portret siert dan een jaar lang de website, sociale media-accounts en diverse communicatiemiddelen van ons instituut.

Met veel plezier stellen we Afifa Tadmine aan u voor. Afifa is 72 jaar en woont in Amsterdam, waar ze jarenlang als maatschappelijk werker heeft gewerkt. Nog steeds is ze actief in haar buurt en steekt ze haar energie in het verbinden en activeren van buurtgenoten. “Ik luister naar hun verhaal en probeer te helpen. Ik doe dat voor alle leeftijden en alle nationaliteiten. Het is belangrijk ieders waarden en normen te respecteren.” Tijdens de vele huisbezoeken die Afifa heeft afgelegd merkte ze dat vrouwen met een migratie-achtergrond de deur niet of nauwelijks uitkwamen en dat ze geïsoleerd raakten. Ze heeft toen stichting de Bloem opgericht om vrouwen in Amsterdam-Oost te activeren, bijvoorbeeld met ‘Bewegen in water’ voor oudere dames en voor vrouwen met overgewicht. Verder geeft Afifa conversatielessen Nederlands door middel van rolspellen (over bijvoorbeeld een doktersbezoek), speltherapie en geheugentraining. “De vrouwen willen gewoon heel basaal contact maken en praten met de buren, maar durven vaak hun stem niet te gebruiken omdat ze bang zijn om fouten te maken. Door hen te helpen doen ze meer en durven ze vragen te stellen.” Ook geeft ze advies aan activiteitenbegeleiders bij een dagbesteding voor ouderen met dementie en een migratieachtergrond en is ze lid van de ouderenadviesraad van Oost-Amsterdam. Afifa zou haar werk en ervaring graag doorgeven en overdragen aan de volgende generatie. Want vrijwilligerswerk geeft veel voldoening, aldus Afifa.

De foto is gemaakt door fotograaf Henk Aschman. Bekijk onze eerdere ‘gezichten’ in de portrettengalerij.

Leefplezier is werkplezier

Hoe bied je zorg die bijdraagt aan zowel leefplezier als werkplezier? Charlotte van den Eijnde, Josanne Huijg en Marleen Dohmen gaven vandaag op het 22ste regio-congres Zeeland/West-Brabant van Verenso een interactieve sessie waarin deze vraag centraal stond. Aan de hand van de videoreeks Liefdevolle Zorg in de Praktijk wisselden zij met de deelnemers, specialisten binnen de ouderengeneeskunde van gedachten over de vier thema’s van het leefplezierplan: kennen van de bewoner, bijdragen aan leefplezier, omgaan met dilemma’s en leren van ervaringen.

Er werd volop van gedachten gewisseld. Uit de gesprekken kwam naar voren dat bijdragen aan leefplezier creativiteit vergt:
“Een bewoner bij ons op de afdeling is vaak onrustig tijdens de ADL. Doordat we wisten over zijn passie voor paarden zijn we op het idee gekomen om de geur van de manege naar het verpleeghuis te brengen, om zo bij te dragen aan een vertrouwde omgeving voor deze bewoner. En het werkte, het nam zijn onrust weg.”

Ook vraagt leefplezier om stilstaan en reflecteren op je eigen handelen:
“Niemand had eigenlijk een goed antwoord op de vraag waarom een van onze bewoonsters zo veel medicatie slikte. Ik ben met collega’s en naasten in gesprek gegaan en we zijn in overleg de medicatie gaan afbouwen. Gaandeweg kwam de persoon achter de bewoner tevoorschijn; mevrouw werd veel vrolijker. Ik werk daar inmiddels niet meer, maar ze vraagt nog steeds naar me.”

Daarnaast is er ruimte en vertrouwen nodig, op verschillende niveaus:
“Volgens mij zouden we allemaal zo willen werken, maar in hoeverre is er ruimte in het systeem om regels en zekerheid los te laten, en erop te vertrouwen dat wij het goede willen doen?“

Wilt u ook meer leef- en werkplezier? Lees dan onze publicatie ‘Leefplezier op locatie’. Wilt u hiervan een papieren versie ontvangen? Mail dan naar info@leydenacademy.nl

Verleden, heden en toekomst van onderzoek en praktijk rondom oudere migranten

Verleden, heden en toekomst van onderzoek en praktijk rondom oudere migranten

Vandaag organiseerden we samen met het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI) in Scheltema in Leiden de bijeenkomst ‘Mythen en realiteit: Verleden, heden en toekomst van onderzoek en praktijk rondom oudere migranten’ voor onderzoekers, professionals en vrijwilligers van betrokken zorg- en welzijnsorganisaties, oudere migranten en beleidsmedewerkers. Het doel van deze bijeenkomst was om kritisch in te gaan op wat leeft onder oudere migranten nu, hoe dit beeld anders is dan de jaren daarvoor, en wat in de nabije toekomst nodig is om voor een significante verbetering in het leven van oudere migranten te zorgen. De bijeenkomst was een eerste aanzet om verder in gesprek te gaan over de diversiteit onder ouderen met een migratieachtergrond en hoe we hier in de praktijk mee om kunnen gaan.

Achtergrond
Oudere migranten kwamen nadrukkelijk in het debat in de jaren negentig toen statistieken duidelijk maakten dat hun aantal sterk was toegenomen en in de toekomst verder fors zou oplopen. Sindsdien zijn tientallen onderzoeken en ruim honderdvijftig initiatieven rondom de zorg en het welbevinden van oudere migranten uitgevoerd. Ondanks de vele onderzoeken en initiatieven wordt ‘de groep’ oudere migranten nog steeds gezien als vergeten” en wordt een beeld van de kwetsbare oudere migrant geschetst die heel anders is dan iemand met Nederlandse wortels. En hoewel steeds vaker wordt gezegd dat de diversiteit onder oudere migranten groot is, blijft het politieke, wetenschappelijke en maatschappelijke debat hangen rondom mensen wiens wieg in Marokko, Turkije, Suriname of in de Nederlandse Antillen stond. 

Programma
De opening werd verzorgt door Tineke Abma, bijzonder hoogleraar Ouderenparticipatie bij de afdeling Public Health en Eerstelijnsgeneeskunde (PHEG) van het Leids Universitair Medisch Centrum en directeur-bestuurder van Leyden Academy. Tineke: “We worden als samenleving niet alleen ouder maar ook steeds diverser. Toch worden de verschillen in categorieën gevangen. Het is eigenlijk heel gek, want zorg is steeds meer persoonsgericht. Maar als het gaat over ouderen met een migratieachtergrond dan gaan we toch weer in hokjes denken.” Daarna was het tijd om mythen en stereotypen te ontkrachten. Nina Conkova van Leyden Academy sprak over beeldvorming, diversiteit en veerkracht, Tineke Fokkema van het NIDI over eenzaamheid, Marina Jonkers van Kenniscentrum Zorginnovatie, Hogeschool Rotterdam over formele en informele zorg en Hans Bellaart van het Verwey-Jonker Instituut over diversiteitsproof werken. Vervolgens ging men in gesprek over het beleid rondom oudere migranten, met Raymond Hamar de la Brethonière, senior adviseur Zorg gemeente Amsterdam met aandachtsgebieden ouderenbeleid en divers-sensitieve zorg, Niels Rood, beleidsmedewerker welzijn gemeente Leiden met aandachtsgebied langer zelfstandig wonen door ouderen met focus op wonen, de woonomgeving, welzijn en zorg en Marcella Braamskamp, beleidsmedewerker ouderen gemeente Rotterdam met aandachtsgebieden dementie, cultuursensitieve en cultuurspecifieke zorg en (inkoop van) dagbesteding. Vragen die aan bod kwamen, waren onder andere:

  • Wat doen gemeentes voor ouderen met een migratieachtergrond, is er speciaal beleid of een actieprogramma en waar richt zich dat op?
  • Wat kan de gemeente doen om het welzijn en de zorg voor oudere migranten te verbeteren (stimuleren, aansturen/reguleren, faciliteren)?
  • Wat verwacht de gemeente van de ouderen zelf en de eigen gemeenschap?
  • Wat verwacht de gemeente van organisaties met een voorzieningenaanbod?
  • Wat is de rol van de gemeente de komende decennia en wat zijn aandachtspunten?

Publicatie en podcastserie
Tijdens de bijeenkomst werd vers van de pers het fraaie inspiratieboek ‘Veerkracht vanuit liefde: verhalen van oudere migranten’ gepresenteerd en aan de aanwezigen uitgedeeld. De twintig portretten bevatten unieke levensverhalen van vallen en opstaan, verdriet, twijfel en spijt, maar ook van voldoening en (veer)kracht. Tevens werd de nieuwe podcastserie ‘Mijn leven hier en daar’ aangekondigd. Iedere twee weken vertelt een oudere met een migratieachtergrond zijn of haar verhaal.

In gesprek met oudere migranten
Natuurlijk werd er niet alleen over ouderen met migratieachtergrond gepraat maar ging men ook met hen in gesprek. Een panel bestaande uit vier ouderen met een verschillende achtergrond vertelde over hun wensen en zorgen. Zo gaf een panellid aan dat in een centrum in zijn woonplaats er voor ouderen veel activiteiten worden verzorgd, maar dat er te weinig wordt gedaan om de mensen naar de activiteiten te brengen. Een ander uitte zorgen over de woningnood en overbelaste mantelzorgers. Ook werd aangegeven dat het fijn zou zijn als steunpunten bij de mensen thuis kwamen, zodat men niet in de winter het huis uit moet. De bijeenkomst werd afgesloten met vragen en reacties vanuit het publiek. We hopen dat we me de overkoepelende kennis en gemeenschappelijke visie kunnen komen tot een integrale aanpak.

Deze samenwerking tussen ouderen met een migratieachtergrond, Leyden Academy, UP! en Romanee Rodriguez is mogelijk gemaakt door het Jo Visser fonds en het Hofje Codde en Van Beresteyn. Wilt u meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met Nina Conkova.

Podcastserie ‘Mijn leven daar en hier’ toont de veerkracht van oudere migranten

Podcastserie ‘Mijn leven daar en hier’ toont de veerkracht van oudere migranten

Ons leven is samengesteld uit vele verschillende en deels overlappende verhalen. Verhalen van vallen en opstaan, verdriet, twijfel en spijt, maar ook van voldoening en veerkracht. Het beeld dat we tonen, bepaalt grotendeels hoe we met elkaar omgaan. Kijk naar Rahma’s verhalen:

  1. Rahma is een in Marokko geboren oudere dame. Ze heeft geen betaald werk en heeft een laag inkomen. Rahma heeft haar partner in 2008 verloren en is alleenstaande moeder van vijf kinderen. Rahma ervaart problemen op zowel fysieke als mentale gezond.
  2. Rahma is een in Marokko geboren oudere dame. Ze heeft geen betaald werk en heeft een laag inkomen. Rahma heeft haar partner in 2008 verloren en is alleenstaande moeder van vijf kinderen. Drie van haar kinderen hebben een universitaire opleiding en een succesvolle baan, en twee zitten nog op school.
  3. Rahma is een in Marokko geboren oudere dame. Ze heeft geen betaald werk en heeft een laag inkomen. Rahma doet drie dagen in de week vrijwilligerswerk. Ze help graag anderen door activiteiten te organiseren, papieren in te vullen en ‘gewoon’ er voor en met anderen te zijn. Rahma beheerst de Nederlandse taal steeds beter en doet trainingen die haar helpen in haar vrijwilligerswerk.

In de podcastserie ‘Mijn leven daar en hier’ vertellen vijf ouderen met een migratieachtergrond hun verhaal. We hopen je hiermee te inspireren om verder te kijken dan de kwetsbare oudere migrant en zo recht te doen aan de diversiteit in de Nederlandse samenleving. Klik op deze link en maak kennis met Paul, en volg ons op Spotify. Deze serie is tot stand gekomen naar aanleiding van de publicatie ‘Veerkracht vanuit liefde – Verhalen van oudere migranten’.

Deze samenwerking tussen ouderen met een migratieachtergrond, Leyden Academy, UP! en Romanee Rodriguez is mogelijk gemaakt door het Jo Visser fonds en het Hofje Codde en Van Beresteyn.

Veerkracht vanuit Liefde: Verhalen van oudere migranten

Veerkracht vanuit Liefde: Verhalen van oudere migranten

Ouderen met een migratieachtergrond staan steeds vaker midden in het maatschappelijk debat. We horen keer op keer dat oudere migranten kwetsbaar zijn op allerlei gebieden; ze leven vaak onder de armoedegrens, ze hebben een slechte gezondheid en hoge zorgvraag. Het beeld dat van hen wordt geschetst, is dat ze de Nederlandse taal niet spreken en nauwelijks participeren in de Nederlandse samenleving. Een vrij negatief beeld dat in de Nederlandse media breed verspreid is en dat hardnekkige stereotypen en vooroordelen heeft gecreëerd.

We kunnen er niet aan voorbijgaan dat ouderen die buiten Europa zijn geboren gemiddeld genomen slechter scoren dan hun in Nederland geboren leeftijdsgenoten, gemeten aan de hand van enkele objectieve maten zoals gezondheid en inkomen. De vraag is echter: hoeveel vertelt een dergelijke vergelijking ons? Want de gemiddelde oudere migrant bestaat niet en objectieve maten komen niet altijd overeen met subjectieve ervaringen. Gedeelde migratiegeschiedenis staat niet gelijk aan dezelfde levenslopen, en gelijke levenslopen komen met diverse levensverhalen. De diversiteit binnen ‘de groep’ oudere migranten is enorm.

In januari 2022 telde Nederland rond de 950.000 ouderen met een migratieachtergrond afkomstig uit meer dan 250 landen. Sommige groepen oudere migranten met dezelfde nationaliteit zijn groter dan andere, maar ze zijn allemaal even divers als het om achtergrondkenmerken gaat. Het gaat uiteindelijk om het samenvallen van iemands’ sociale, economische en culturele achtergrond. Deze zogenoemde intersectionaliteit is van invloed op hoe iemand betekenis geeft aan bepaalde ervaringen, omgaat met moeilijke momenten en diens leven in Nederland evalueert.

Met het inspiratieboek ‘Veerkracht vanuit liefde: verhalen van oudere migranten’ willen we u dichterbij het leven van oudere migranten brengen en u meenemen in een meer divers, genuanceerd en realistisch beeld van deze ouderen. De twintig portretten bevatten unieke levensverhalen van vallen en opstaan, verdriet, twijfel en spijt, maar ook van voldoening en (veer)kracht. Het blijkt niet altijd even gemakkelijk te zijn (geweest) voor vele oudere migranten en toch blijkt uit hun verhalen dat ze voortdurend de kracht vinden om door te gaan. Ze bezitten veerkracht die verborgen zit in de relatie met de ander en in het gevoel er voor elkaar te zijn.

Naar aanleiding van deze publicatie is een podcastserie ‘Mijn leven daar en hier’ met vijf verhalen tot stand gekomen. Meer weten over deze publicatie en het onderzoek dat hier aan vooraf ging? Klik dan hier of neem contact op met Nina Conkova.

Community Care Worker, een Erasmus+ project

Community Care Worker, een Erasmus+ project

Met de demografische veranderingen en de druk op Europese zorgstelsels organiseren lokale groepen vrijwilligers steeds vaker zorg en ondersteuning voor kwetsbare ouderen in hun buurt. Hoewel de manier waarop deze initiatieven in Europa zijn georganiseerd uiteen lopen, bestaan ze allemaal uit een groep vrijwilligers met gemeenschappelijk doel: ondersteuning van zorgbehoevende ouderen in de buurt. Coördinatoren, die vrijwilligers begeleiden, zijn gepassioneerd en toegewijd, maar ze beschikken over weinig middelen en er is weinig gestructureerde opleiding of ondersteuning beschikbaar. Veel coördinatoren vinden daarom het wiel steeds opnieuw uit.

Doel van het Community Care Worker project
Het project heeft tot doel het werk van de coördinatoren van de community initiatieven te ondersteunen en te professionaliseren. Door ervaringen uit te wisselen en tools te ontwikkelen voor coördinatoren, profiteren meer kwetsbare ouderen in Europa van de activiteiten en diensten van de communities. We doen dit in een iteratief proces met belangrijke stakeholders.

In dit internationale project werken de volgende organisaties samen:

  • Stichting Gouden Dagen (projectleiding) in Nederland. Gouden Dagen werkt samen met een netwerk aan zorginstellingen en buurthuizen aan een betere kwaliteit van het leven voor ouderen. Het doel is om eenzaamheid te bestrijden en tegelijkertijd mensen bijeen te brengen.
  • Leyden Academy. Lees hieronder meer over de rol van Leyden Academy.
  • DEOS in Slovenië. DEOS biedt een breed scala aan diensten voor ouderen, op verschillende locaties in Slovenië, zoals: thuiszorg, hulp aan huis, dagopvang en dagactiviteiten. Dat doen ze met een team van ruim 800 medewerkers voor 1.400 ouderen.
  • Zavod AS in Slovenië. Zavod is een non-profit organisatie (the Active Age Institute) dat zich richt op het organiseren van sociale welzijnsactiviteiten voor ouderen in Slovenië. Zoals het verbinden van vrijwilligers met ouderen om de eenzaamheid te verminderen. Ze werken nauw samen met Deos, vrijwilligersorganisaties en andere zorginstellingen en hebben dagelijks contact met ouderen.
  • Fundacion Harena in Spanje. FH stimuleert begeleiding, zowel persoonlijk als telefonisch, culturele groepsuitjes en bewustwordingsactiviteiten die een betrokken houding van burgers ten opzichte van alleenwonende ouderen bevorderen.
  • Allyoucanlearn in Nederland. Een e-learningplatform in zorg en welzijn.

Rol van Leyden Academy
In een desk research fase is de huidige stand van zaken van community initiatieven onderzocht in elk land. Inclusief de rol van de coördinator. De resultaten van het desk research rapport presenteren we ook in infographics, die in één oogopslag de stand van zaken van in de verschillende landen weergeeft. De infographics worden ontwikkeld door Leyden Academy.

Gekozen is voor een opzet van World Café sessies en kwalitatief onderzoek in focusgroepen. De uitkomsten daarvan dienen als input voor het ontwikkelen van de interactieve leermiddelen en de e-learning toolkit om coördinatoren te ondersteunen in hun leerproces. Leyden Academy ontwikkelt die leermiddelen.

Het project is gefinancierd door Erasmus+ en heeft een looptijd van enkele jaren. De start was in december 2021 en naar verwachting sluit het project in september 2024. Voor meer informatie, neem contact op met digital learning specialist en projectmanager Marie-Louise Kok.