200e verhaal gepubliceerd op Wij & corona

200e verhaal gepubliceerd op Wij & corona

Eind maart 2020 zijn Leyden Academy en stichting GetOud samen gestart om de stem van senioren in coronatijd een podium te geven. We zijn ouderen gaan interviewen en hun verhalen gaan opschrijven; zij deelden met ons hun persoonlijke, heel diverse en vaak aangrijpende ervaringen. Vandaag hebben we op Wij & corona alweer het 200e verhaal gepubliceerd, van de 71-jarige Lola Paz uit de Filippijnen. Zij probeert samen met haar 81-jarige zus te overleven ondanks een gebrek aan voedsel, medicijnen en mensen die ondanks de quarantaine gewoon de straat op gaan.

Verhalenplatform Wij & corona wordt mede mogelijk gemaakt door Jo Visser fonds, stichting RCOAK en Fonds Sluyterman van Loo. Bij het verzamelen van de verhalen werken we plezierig samen met o.a. HelpAge International, Netwerk 100, Vraagelkaar, Centrum voor Cliëntervaringen en OMAZ.

De Telegraaf: ‘Aan ouderen wordt niets gevraagd’

De Telegraaf: ‘Aan ouderen wordt niets gevraagd’

Ouderen moeten mee kunnen praten of ze wel of niet in aanmerking komen voor een ic-opname als er een tekort aan bedden zou ontstaan in het ziekenhuis. Dat is één van de aanbevelingen van Leyden Academy op basis van een kwalitatief onderzoek onder bijna zestig senioren. Dagblad De Telegraaf publiceert vandaag een uitgebreid artikel naar aanleiding van het onderzoek.

“Wat ons bevreemdt, is dat ouderen zelf in deze discussie nauwelijks worden betrokken. Dit geldt overigens ook breder bij de totstandkoming van beleid en maatregelen in de coronacrisis. Ouderen vormen de belangrijkste risicogroep maar aan hen wordt niets gevraagd, terwijl premier Rutte bijvoorbeeld wel expliciet jongeren uitnodigde om mee te denken,” zegt onderzoeksleider Jolanda Lindenberg in De Telegraaf. Ze sluit dan ook af met het advies om in gesprek te gaan en blijven met senioren bij het ontwikkelen van beleid en maatregelen, en te focussen op hun kracht en mogelijkheden.

In het artikel geven ook drie senioren, die zijn geraadpleegd in ons kwalitatief onderzoek, hun mening over het onderwerp. Dolly (92) uit Voorburg is misschien oud, maar ze zit nog vol levenslust. Dit geldt ook voor Merapi (72) uit Amsterdam, die de vraag stelt: “Wat is kwetsbaar? Zijn wij ouderen niet meer dan dat?” Ook Loek (95) uit Rosmalen heeft een uitgesproken mening: “Zo lang een oudere aan het leven hecht, moet diegene zelf kunnen beslissen.”

Klik hier voor het Telegraaf-artikel ‘Aan ouderen wordt niets gevraagd’.

Dolly, Merapi en Loek hebben eerder gedeeld hoe zij de coronacrisis ervaren op verhalenplatform Wij & corona. Wellicht herkent u Loek ook als het ‘gezicht’ van Leyden Academy in 2020.

Tineke Abma in Trouw: niet beschuldigen maar empathie tonen

Tineke Abma in Trouw: niet beschuldigen maar empathie tonen

Bewoners, familieleden en personeel van verpleeghuizen proberen de draad weer op te pakken na een traumatische periode. Zij ervoeren gevoelens van verdriet, angst en rouw en zagen zich met ingewikkelde morele dilemma’s geconfronteerd. We moeten die gevoelens niet onder het tapijt vegen maar bespreekbaar maken, bepleit Tineke Abma vandaag in de opinierubriek van dagblad Trouw.

We moeten niet op zoek gaan naar fouten of schuldigen, meent Abma, “maar juist empathie en mededogen tonen voor de mensen die onder heel moeilijke omstandigheden tot een afweging moesten komen, die nooit optimaal kon zijn.” Het aangaan van deze gesprekken en ‘waardenwerk’ is helpend en helend voor de toekomst.

Lees de opiniebijdrage van Tineke Abma op de website van Trouw.

Webinar ILC: wereldwijde impact COVID19 op de ouderenzorg

Webinar ILC: wereldwijde impact COVID19 op de ouderenzorg

Naar verwachting zullen er in 2025 twee miljard mensen van 65 jaar en ouder zijn. Dit biedt zowel kansen als uitdagingen voor de samenleving. International Longevity Centre (ILC) Global Alliance zet zich al dertig jaar in om de kwaliteit van leven en het welbevinden van ouderen overal ter wereld te verbeteren. Dat is hard nodig want eenzaamheid, armoede en achterstelling van oudere mensen komen nog veel voor. Zeker nu met de COVID19-pandemie, die ouderen direct raakt in hun kwaliteit van leven. Dit was dan ook de aanleiding voor het internationale webinar A caring world – responding to the impact of the coronavirus on long-term care op 18 juni jl. Sprekers kwamen uit de deelnemende ILC-landen Argentinië, Australië, Canada, Dominicaanse Republiek, Engeland, Frankrijk, Nederland, Singapore, Tsjechië en Zuid-Afrika.

Singapore voorbereid door SARS
Naast het delen van feitelijke gegevens over de aantallen besmettingen en de oversterfte onder ouderen, stonden de diverse sprekers stil bij het overheidsbeleid in hun landen. ILC Singapore gaf aan dat er veel geleerd was van de SARS-epidemie in 2003. Sindsdien zijn er crisisplannen, speciale klinieken en trainingen ontwikkeld zodat overheid en samenleving veel beter op de pandemie waren voorbereid. Tot op heden zijn er in Singapore slechts 24 doden te betreuren, waarvan twintig ouderen. Stringent testbeleid, social distancing en het goed informeren van de bevolking worden gezien als belangrijke succesfactoren.

Schrijnende gevallen in Canada
Brazilië en de Verenigde Staten worden vaak genoemd als landen waar de overheid het probleem niet adequaat adresseert, met hoge sterfte tot gevolg. Maar ook Canada lijkt in dit rijtje te passen. Dit zeer welvarende land meldt schrijnende gevallen: vooral in de provincies Ontario en Quebec werden veel ouderen aan hun lot overgelaten, bleken mensen ondervoed en vond er psychische mishandeling plaats. Het leger moest eraan te pas komen om bewoners te verzorgen. Inmiddels is bij de Verenigde Naties aandacht gevraagd voor de (schending van) mensenrechten van ouderen in Canada.

Aloude problemen in de ouderenzorg
Alle sprekers constateren dat de problemen waar de ouderenzorg nu mee te maken heeft, zoals tekorten aan beschermende materialen, testen en goed opgeleid zorgpersoneel, een manifestatie zijn van aloude problemen in de ouderenzorg. Overal ter wereld kampen verpleeghuizen met personeelstekorten. De zorg voor oudere mensen en het gebrek aan aandacht hiervoor, weerspiegelt onze prioriteiten en waarden. Kennelijk vinden we ziekenhuiszorg en hightech geneeskundige behandelingen belangrijker dan de liefdevolle verzorging van oudere mensen. In alle landen is er veel oversterfte in de verpleeghuizen en het wordt als schrijnend ervaren dat er veel mensen met dementie zijn overleden.

Leeftijdsdiscriminatie
Ieder ILC-land geeft voorbeelden van waar de mensenrechten van oudere mensen zijn geschonden. Deze schendingen en ongelijkheden worden gerelateerd aan leeftijdsdiscriminatie. Ageism, een begrip gemunt door David Butler die de ILC Global Alliance oprichtte, lijkt nog steeds aan de orde van de dag. De sprekers dringen daarom aan op een diepere analyse van dit thema en op het agenderen van de mensenrechten van ouderen. Er is grote zorg dat het publieke vertrouwen in de verpleeghuissector afneemt. Er worden tijdens deze coronacrisis al ouderen uit verpleeghuizen gehaald om ze thuis te verzorgen. Hoe zal dat gaan als de crisis voorbij is? Wat betekent dit voor de mantelzorgers? En wat is het risico van deze ontwikkeling op langere termijn?

Intergenerationele solidariteit
Het goede nieuws vanuit de diverse sprekers in de webinar is dat er opnieuw een soort activisme waarneembaar is. We zien dit ook in Nederland, waar de ouderenbonden de stereotyperende beeldvorming over ouderen op de agenda zetten. In diverse landen wordt gesignaleerd hoe veerkrachtig ouderen met de crisis omgaan. Ze plaatsen de crisis in perspectief, doseren het nieuws en worden sneller digitaal vaardig. Zelfs mensen met dementie lijken heel adaptief, bijvoorbeeld in het omgaan met mondkapjes. Dit corrigeert het stereotype beeld van de passieve, starre oudere. In Tsjechië kwamen studenten in actie door massaal mondkapjes te naaien en uit te delen. Dit activisme vanuit intergenerationele solidariteit is een verworvenheid die we moeten koesteren. De strijd voor de mensenrechten van ouderen zou een wereldwijde beweging kunnen worden.

Sociale isolatie en kwaliteit van leven
Ieder ILC-land meldt een toename van eenzaamheid en sociaal isolement onder ouderen als gevolg van het afstand houden. Het zal een grote uitdaging worden om een goede balans te vinden tussen sociale isolatie ter bescherming van mensen en het indammen van de pandemie enerzijds, en het behoud van kwaliteit van leven en welbevinden van ouderen anderzijds. Laten we goede voorbeelden hiervan uit de verschillende landen voor het voetlicht brengen en hier lering uit trekken.

Van regels naar relaties
Sommige overheden hebben in reactie op de crisis het voortouw genomen om te komen tot hervormingen in de langdurige zorg, zoals in Frankrijk. Verder heeft de Engelse overheid 600 miljoen pond beschikbaar gesteld voor de thuiszorg voor ouderen. Deelnemers menen dat hervormingen en het beter voorbereid zijn op een volgende crisis verder zouden moeten gaan dan het trainen van personeel in infectiebeheersing. Het gaat om het hebben van voldoende gekwalificeerd personeel, om een stabiele en veerkrachtige personeelsbezetting zodat het publieke vertrouwen in de sector weer toeneemt. Namens ILC Nederland voegde prof. dr. Tineke Abma hier het volgende aan toe: “Laten we onze focus weer verleggen van regels en beperkingen naar relaties en persoonsgerichte zorg.”

U kunt de ILC Global Alliance webinar ‘A caring world – responding to the impact of the coronavirus on long-term care’ hier terugkijken.

Lees hier het manifest van ILC Global Alliance (mei 2020) met betrekking tot de positie en mensenrechten van oudere mensen gedurende de COVID19-pandemie.

Laat ouderen meepraten over IC-opname

Laat ouderen meepraten over IC-opname

Leiden, 18 juni 2020 – “Als er gekozen moet worden tussen mij en een jong iemand die nog een gezin heeft, wat in leven blijven betreft, nou, dan vind ik het geen probleem als ze kiezen voor zo’n jong iemand.” Dit zei een 72-jarige dame in het onderzoek dat Leyden Academy on Vitality and Ageing in april 2020 uitvoerde onder bijna zestig senioren, over hoe zij de coronacrisis beleven. Haar uitspraak illustreert één van de bevindingen uit het onderzoek, namelijk dat veel ouderen door corona zijn gaan nadenken over hun eigen keuzes en wensen bij een eventuele besmetting. Waarbij de één zich al heeft voorgenomen om van een IC-opname af te zien, terwijl de ander dit strijdbaar tegemoet ziet.

Telefonische diepte-interviews
Sinds het begin van de coronacrisis wordt er in politiek, media en samenleving veel gesproken over de situatie en de ‘kwetsbaarheid’ van ouderen. Maar wat vinden zij hier eigenlijk zelf van? Onderzoekers van Leyden Academy hielden in april 2020 diepte-interviews met 59 senioren uit heel Nederland, met diverse achtergronden en een gemiddelde leeftijd van 75 jaar. Via de telefoon zijn zij geïnterviewd over hoe zij omgaan met de maatregelen, de impact op hun dagelijks leven en het contact met anderen, en hoe de situatie hun gevoel van welbevinden beïnvloedt. Ook is gevraagd hoe zij de berichtgeving over corona en ouderen ervaren en hoe ze naar de toekomst kijken.

Eigen afwegingen maken
Er zit veel verschil in hoe individuele ouderen de crisis beleven. De maatregelen geven veel respondenten een gevoel van isolatie en een duidelijke beperking in hun doen en laten, maar er zijn ook senioren die deze tijd ervaren als een periode van rust en bezinning. De crisis betekent voor de meeste geïnterviewden een stilstand in hun leven door het wegvallen van betekenisvolle contacten, persoonlijke (keuze)vrijheid en maatschappelijk van betekenis kunnen zijn. Ouderen waarderen de initiatieven en opofferingsgezindheid van jongere generaties, maar slechts weinigen voelen zich aangesproken door de berichtgeving over ouderen als ‘risicogroep’ of ‘kwetsbaar’. Onderzoeker dr. Jolanda Lindenberg: “Zelfs senioren voor wie het virus extra gevaarlijk is, herkennen zich niet altijd in dat eenvormige beeld. Zij maken hun eigen afwegingen hierin, ook ten aanzien van het naar buiten gaan of een eventuele IC-opname. Sommige ouderen hebben al met familie moeilijke gesprekken gevoerd over wat ze wel of niet willen.”

“Ik had absoluut niet door dat het over de kwetsbare ouderen ging, waartoe ik qua leeftijd behoor” (heer, 75 jaar oud)

Omgaan met de maatregelen
De impact van de coronamaatregelen verschilt per persoon, maar de onderzoekers zien wel patronen in de wijze waarop ouderen hiermee omgaan. Lindenberg: “Senioren proberen op verschillende manieren grip te houden op de situatie. Bijvoorbeeld door te relativeren: alle respondenten, ongeacht hun sociaaleconomische achtergrond, gaven aan dat zij het nog relatief ‘goed’ hebben vergeleken met anderen, zoals mensen die hun baan verliezen of bewoners van het verpleeghuis. Een andere strategie is het beperken van het volgen van het coronanieuws, door af en toe bewust even uit te schakelen of alleen op vaste momenten naar het nieuws te kijken. Ten slotte accepteren veel senioren de situatie: ‘het is wat het is’. Wel vanuit een verwachting van tijdelijkheid; het vooruitzicht van betere tijden helpt hen om deze tijd door te komen.”

“Straks kunnen we weer dubbel genieten.” (dame, 92 jaar oud)

Aanbevelingen
De onderzoekers vinden dat er zowel in de samenleving als in de media meer aandacht moet komen voor de diversiteit van senioren en hun verschillende ervaringen tijdens de coronacrisis. Dit komt vooral tot uiting in hoe ouderen met de maatregelen omgaan en dat ze zich vaak niet aangesproken voelen door het generaliserende beeld dat van ouderen wordt geschetst. Lindenberg: “Het erkennen van deze diversiteit kan ons helpen in het beter overbrengen van specifieke maatregelen, het ontwikkelen van toekomstige maatregelen en het voorkomen van gevoelens van onzekerheid of angst.”

Ook in de actuele discussie over welke afwegingen artsen moeten maken als er een tekort aan IC-bedden zou zijn, moeten ouderen zelf nadrukkelijker worden betrokken. “Niet alle ouderen kunnen zich vinden in de kalenderleeftijd en de ene 75-jarige is de andere niet. Het is vooral belangrijk dat we dit niet voor ouderen gaan invullen en hen zelf aan het woord laten. Dan blijkt dat sommige ouderen zeker offers willen brengen als het gaat om het binnen blijven om de economie op gang te helpen, of als er moeilijke keuzes moeten worden gemaakt bij een overvolle IC. Ga en blijf met senioren in gesprek, richt je op hun kracht en mogelijkheden en ontwikkel op basis van hun ervaringen, inzichten en opvattingen passend beleid en strategieën,” besluit Lindenberg.

“Dat is natuurlijk een onzinnige manier van doen, om zo’n botte meetlat neer te zetten. Ik zou in elk ziekenhuis de artsen de vrijheid geven om hun beroep uit te oefenen en elke zaak op zijn eigen merites te beoordelen, waarvan de leeftijd van de persoon in kwestie deel uit zal maken, denk ik.” (heer, 77 jaar oud)

Publiekssamenvatting
Voor een overzicht van de belangrijkste uitkomsten, bevindingen en achtergronden van het onderzoek, raadpleeg de publiekssamenvatting Het leven (tijdelijk) onderbroken – Ervaringen van ouderen tijdens de coronacrisis of bekijk de verkorte animatievideo.

Neem in geval van vragen contact op met Niels Bartels, manager communicatie, tel. (06) 3461 4817 of via e-mail.

Hoe ervaren ouderen met een Marokkaanse achtergrond de coronatijd?

Hoe ervaren ouderen met een Marokkaanse achtergrond de coronatijd?

Het gemis van een praatje in de moskee of het theehuis, zorgen over de familie in Marokko, over waar je begraven zou worden, het Nederlandse nieuws dat moeilijk te volgen is…

Door de specifieke woon- en leefsituatie van migrantenouderen kunnen de gevolgen van het coronavirus en de genomen maatregelen anders, en in sommige opzichten ernstiger, zijn dan voor ouderen die in Nederland zijn geboren. Dit geldt zeker ook voor Marokkaanse migrantenouderen.

Onderzoekers Nina Conkova, Samya Harroui en Tineke Fokkema gingen in gesprek met 17 thuiswonende ouderen (60+) met een Marokkaanse achtergrond in Leiden en schreven over hun bevindingen in Geron, tijdschrift over ouder worden & samenleving.

Lees hier hoe ouderen met een Marokkaanse achtergrond de coronatijd ervaren.

Kunst in de zorg ten tijde van corona

Kunst in de zorg ten tijde van corona

Positieve gezondheid en welbevinden
Een week na de kick-off van het onderzoek ‘Kunst in de Zorg’ op 5 maart 2020 zorgde het coronavirus voor een koerswijziging. Met de beperkingen die de coronamaatregelen met zich meebrengen, zijn veel van de vijftien kunstinitiatieven en de vier kunstprogramma’s die aan het onderzoek meewerken niet tot nauwelijks haalbaar. Toch weten de diverse kunstenaars een alternatieve invulling te geven aan hun activiteiten. Amsterdam UMC en Leyden Academy on Vitality and Ageing doen vervolgens onderzoek naar de waarde van kunst in crisistijd, en wat kunstenaars in deze moeilijke tijden kunnen betekenen voor medewerkers in de (mantel)zorg.

“Nu met corona komen nog heel veel problemen natuurlijk. En je zou bijna denken voordat mensen straks een psychiater of een psycholoog nodig hebben, breng er maar een doek naartoe en een hoop penselen en verf, en laat mensen daar gewoon van genieten.” – deelnemer kunst in de zorg

Link met de buitenwereld
Juist in deze moeilijke tijd hebben ouderen – en ook het zorgpersoneel – een sterke behoefte aan afleiding, inspiratie, troost en contact, om zo uiting te geven aan gevoelens van verdriet, angst en eenzaamheid. Want op dit moment mist deze doelgroep niet alleen de link met de buitenwereld, maar ook die met beweging, met cultuur, met kunst. Ze krijgen geen bezoek meer van familie en vrienden, en ook de dagbestedingsactiviteiten zijn vanwege de kwetsbaarheid van de doelgroep tot een minimum beperkt. Daarom bieden bijvoorbeeld PRA Muziektheater en Dance Connects Community nu bewoners van verzorgingshuizen kleine dansvoorstellingen aan die in de tuin of voor de deur worden opgevoerd. “Op deze manier brengen we dans naar de mensen toe in een tijd dat vooral ouderen niet naar buiten kunnen. Het is een liefdevolle activiteit die mensen in en rondom het verzorgingshuis inspireert en daarnaast ontspanning, afleiding en troost biedt”, aldus Floortje Rous (dansdocent en oprichtster van Dance Connects Community).

Positieve impact
Er is steeds meer bewijs voor de positieve impact van kunst en cultuur op de gezondheid en het sociale welbevinden van senioren. Hoewel de positieve impact van kunstinitiatieven op senioren veelal wordt herkend en nationaal en internationaal wordt ondersteund in de literatuur, is het bewijs versnipperd. Bovendien ontbreekt het aan passend onderzoek naar de implementatie en continuatie van kunstinitiatieven. Met onderzoeksproject ‘Kunst in de zorg ten tijde van corona’ willen Amsterdam UMC en Leyden Academy inzicht krijgen in de impact van kunst op het welbevinden van ouderen in deze crisistijd, en mogelijk ook ondersteuning aan de zorg bieden.

‘Kunst in de Zorg ten tijde van corona’ is een onderdeel van het bredere ‘Kunst in de Zorg’-onderzoek. Het onderzoek wordt gefinancierd door ZonMw en mede mogelijk gemaakt door Stichting RCOAK en Fonds Sluyterman-Van Loo. Ga voor meer informatie over het onderzoek en de programma’s en initiatieven naar www.kunstindezorg.com.

Bekijk ook deze mooie voorbeelden van ‘coronazorgkunst’  uit binnen- en buitenland.

 

Een frisse blik op de levensloop

Een frisse blik op de levensloop

Met het verder stijgen van onze levensverwachting en de veranderende wensen en verwachtingen van het leven van de verschillende generaties, is de traditionele levensloop inmiddels sleets en achterhaald geworden. De kwieke zestigplusser van vandaag is nauwelijks te vergelijken met leeftijdsgenoten medio vorig eeuw. Toch is de manier waarop we kijken naar de levensloop en in het bijzonder de levensfase van de oudere mens, in al die decennia nauwelijks veranderd. Het team van Leyden Academy wil dit vraagstuk de komende jaren verder verkennen en de samenleving een frisse blik bieden op de levensloop en thema’s die hiermee samenhangen, zoals werk en pensionering, de manier waarop we samen samenleven en wonen, en de beeldvorming over ouderen en het ouder worden. Om zo te komen tot een rijker repertoire van levenslopen en levenspaden.

Aan de slag: werksessie ENCOUNTER#7
Op maandag 8 juni 2020 stond in Leiden een werksessie gepland waarin we met alle stafleden aan de slag gingen met het levensloop-thema – uiteraard met inachtneming van de corona-richtlijnen. Docent en ontwerper Joost van Wijmen van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht begeleidde deze sessie aan de hand van het performatieve onderzoek ‘ENCOUNTER#7: getekende tijdsbalken van het veranderende lichaam’. Onze medewerkers brachten met kroontjespen hun eigen levensloop in kaart, met het veranderende lichaam als uitgangspunt. Het resulteerde in verrassende persoonlijke reflecties, boeiende gesprekken en een gezamenlijke eerste verkenning van het thema levensloop en mogelijke werkvormen om hier met senioren mee aan de slag te gaan.

 

Meer aandacht voor ouderen en levenseindezorg in Raamplan Artsopleiding

Meer aandacht voor ouderen en levenseindezorg in Raamplan Artsopleiding

Begin juni is het Raamplan Artsopleiding 2020 geïntroduceerd, dat de inhoud en de algemene eindtermen beschrijft waaraan de geneeskundeopleidingen de komende jaren moeten voldoen. In het nieuwe raamplan, dat is vastgesteld door de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra, is een belangrijke inhoudelijke accentverschuiving waarneembaar naar preventie en gezondheid, goede zorg voor ouderen en het belang van een persoonsgerichte benadering, en palliatieve zorg. Ook is er meer aandacht voor het voeren van goede gesprekken en het zien van de burger en patiënt als partner. Het nieuwe raamplan komt hiermee tegemoet aan maatschappelijke en technologische ontwikkelingen waarbij de focus verschuift van ziekenzorg naar gezondheidszorg en overleg en besluitvorming plaatsvindt met de patiënt en zijn of haar naasten, maar ook met medische, zorg en welzijn- professionals buiten het ziekenhuis.

Leyden Academy is verheugd met deze accentverschuiving. We hebben ons in de afgelopen jaren hard gemaakt voor meer aandacht in het curriculum voor oudere mensen en goede zorg in de laatste fase van het leven. Zo hebben we in 2018 een inventarisatie gedaan van de mate waarin levenseindezorg in het raamplan en in de huidige curricula van de acht geneeskundeopleidingen aan bod kwam, met aanbevelingen om dit te verbeteren. Eind 2019 hebben we dit pleidooi herhaald in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde.

In het artikel Opleiding dokters op de schop vandaag in de Volkskrant, is ter illustratie becijferd dat ‘palliatieve zorg’ in het vorige raamplan slechts twee keer werd genoemd, nu 11 keer. En ‘ouderen’ slechts twee keer, nu 13 keer. Marjolein van de Pol, opleidingsdirecteur studie geneeskunde van het Radboudumc en projectcoördinator van het raamplan, zegt in het artikel: “‘Mijn persoonlijke droom is dat iedere afgestudeerde student in elk geval ook in de ouderenzorg echt ervaring heeft opgedaan. Dus niet een dagje op een krukje erbij zitten, maar het liefst tijdens de co-schappen, zodat de studenten geconfronteerd worden met de lastige dilemma’s die daar spelen.” Een droom die wij volledig met haar delen en graag helpen waarmaken.

Vitality Club erkend als beweeginterventie

Vitality Club erkend als beweeginterventie

In de Vitality Club sporten oudere buurtgenoten samen in de buitenlucht. Ze coachen elkaar; er zijn geen professionals bij betrokken. Dit blijkt een effectieve en duurzame interventie, zo vinden ook het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en haar partners. Sinds vandaag is de Vitality Club als erkende beweeginterventie opgenomen op Loketgezondleven.nl. Professionals vinden hier doelmatige interventies voor gezondheidsbevordering en preventie in hun (lokale) praktijk.

Over de Vitality Club
De Vitality Club is een beweeginterventie voor en door senioren. Deelnemers sporten op doordeweekse dagen samen buiten, waarbij de trainingen worden verzorgd door ‘peer coaches’, mensen uit de eigen groep die vrijwillig als trainer fungeren. Deelnemers komen als ze zin hebben, ze zitten nergens aan vast. Door het inzetten van peer coaches blijkt de interventie laagdrempelig en duurzaam. Sinds de start in 2016 zijn er inmiddels 17 Vitality Clubs actief in Nederland. Onderzoek van Leyden Academy onder de deelnemers toonde in 2018 aan dat hun conditie verbetert en dat zij zich ook mentaal sterker voelen.

Belangrijke erkenning
De Vitality Club is de eerste interventie volledig gedragen door peer coaching, die door het RIVM als ‘goed onderbouwd’ is betiteld. Een belangrijke erkenning, vindt arts en verouderingswetenschapper David van Bodegom van Leyden Academy: “Veel mensen vinden het moeilijk om elke dag voldoende te bewegen. Met ‘peer coaching’ blijkt dit wel te lukken: deelnemers motiveren elkaar om het vol te houden. We horen vaak dat mensen bij de Vitality Club komen voor hun gezondheid, maar blijven terugkomen voor de gezelligheid. De erkenning van het RIVM is een steun in de rug. Hopelijk draagt dit eraan bij dat straks in elke wijk in Nederland groepen senioren samen de dag beginnen met een work-out.”

De Vitality Club is een initiatief van Leyden Academy on Vitality and Ageing, mede mogelijk gemaakt door gemeente Leiden, FondsNutsOhra, Stichting Dioraphte en Stichting Hofje Codde en Van Beresteyn. Meer informatie is te vinden op Onderzoek van Leyden Academy. De organisatie helpt mensen graag om een eigen Vitality Club in hun wijk op te zetten en samen te starten met sporten.

In geval van vragen kunt u contact opnemen met Niels Bartels, manager communicatie (tel. 06 3461 4817 / e-mail) of met Paul van de Vijver, onderzoeker (tel. 06 2551 2979 / e-mail).