Preventieakkoord: samen werken aan een vitale stad

Preventieakkoord: samen werken aan een vitale stad

In Leiden zetten veel partijen zich in voor de gezondheid en het welzijn van de inwoners en er lopen diverse veelbelovende initiatieven. Met het preventieakkoord ‘Leiden Gezond en Vitaal 2021-2023’ wil de gemeente Leiden zich samen met inwoners, maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven inzetten voor de gezondheid en vitaliteit van haar bewoners, waarbij wordt gezocht naar slimme verbindingen tussen de bestaande projecten. Het college van burgemeester en wethouders heeft het preventieakkoord op 14 april jl. vastgesteld. Vandaag is het preventieakkoord ondertekend door veertig organisaties, waaronder Universiteit Leiden en het LUMC. Namens Leyden Academy tekende David van Bodegom, bijzonder hoogleraar Vitaliteit in een verouderende populatie.

Breder dan gezondheid
Het Leids preventieakkoord sluit aan op het Nationaal Preventieakkoord uit 2018, gericht op onder meer een rookvrije omgeving, gezonde voeding en meer beweging. Waar landelijk de focus ligt op het voorkomen van gezondheidsklachten, wil de gemeente Leiden het begrip ‘gezondheid’ ook verbreden naar dingen als een sociale contacten, plezierig wonen en een zinvolle dagbesteding. Om die reden hebben heel diverse partijen zich achter het akkoord geschaard: van welzijnsorganisaties, sportverenigingen en scholen, tot supermarkten en de natuureducatievereniging. In het preventieakkoord ligt de nadruk op de wijken waar de grootste gezondheidswinst valt te behalen, namelijk Leiden-Noord en Leiden-Zuidwest (Bos- en Gasthuisdistrict).

Marleen Damen, wethouder Gezondheid, Jeugdzorg en Welzijn in Leiden, over de gezamenlijke ambitie: “We werken aan een stad waar kinderen gezond kunnen opgroeien, jongeren en volwassenen gezond kunnen leven en ouderen lang vitaal kunnen blijven. Met elkaar bouwen we bestaande initiatieven verder uit, starten we nieuwe projecten op en intensiveren en verbreden we bestaande samenwerkingen.”

Veertig partners ondertekenden op 19 april digitaal het Leids Preventieakkoord
Van gezonde individuen naar gezonde populaties

Van gezonde individuen naar gezonde populaties

Naast een hoog-risicobenadering die gericht is op individuen, zouden we meer moeten inzetten op populatie-interventies gericht op een gezondere leefstijl, om veel voorkomende welvaartsziekten een halt toe te roepen. Daarvoor pleiten onderzoeker Paul van de Vijver en hoogleraar Vitaliteit David van Bodegom deze week in het artikel Van gezonde individuen naar gezonde populaties in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG).

Individu en populatie
In zijn klassieke artikel Sick individuals and sick populations beschreef wijlen Geoffrey Rose al in 1985 het belang om naast de hoog-risicopreventie ook populatiepreventie toe te passen. Ruim dertig jaar later is zijn werk nog steeds relevant. Van de Vijver en Van Bodegom zetten in hun artikel het verschil uiteen tussen determinanten die individuele gevallen van ziekte verklaren, en determinanten van populatie-incidentie die verklaren waarom een ziekte veel of weinig voorkomt in een bepaalde populatie. Zoals de blootstelling aan hoge doses uv-straling in de tropen, die verklaren waarom staar in tropische gebieden vaker voorkomt. Deze determinanten kunnen een aangrijpingspunt zijn voor preventie op populatieniveau, ook wel ‘populatiestrategie’ genoemd.

Inzetten op populatiegerichte aanpak
Aan de hand van een artikel elders in het NTvG over de volksgezondheid op de Caribische eilanden in vergelijking met Nederland, komen Van de Vijver en Van Bodegom tot de conclusie dat Nederland meer zou moeten inzetten op een populatiegerichte aanpak. We proberen immers al jaren tevergeefs om mensen met een hoog risico op ziekte individueel te beïnvloeden. Intussen telt ons land 8,5 miljoen mensen met overgewicht, lijden meer dan 1 miljoen mensen aan diabetes type 2 en behoren hart- en vaatziekten tot onze voornaamste doodsoorzaken.

Tabakverbod en suikertaks
Geoffrey Rose pleitte er al voor om naast de strategie die gericht is op patiënten met een hoog risico, ook een populatiestrategie toe te passen waarin determinanten op populatieniveau worden verminderd. Volgens de auteurs zouden in Nederland het verbieden van de verkoop van tabak of de invoering van een suikertaks voorbeelden zijn van populatiestrategieën die het overwegen waard zijn.

Het artikel Van gezonde individuen naar gezonde populaties van Paul L. van de Vijver en David van Bodegom is op 12 februari 2021 gepubliceerd in het NTvG.

Hoge levensverwachting in Japan: hoe doen ze dat toch?

Hoge levensverwachting in Japan: hoe doen ze dat toch?

Inwoners van Japan hebben de hoogste levensverwachting ter wereld. Vrouwen worden er gemiddeld vier jaar ouder dan in Nederland. Wat is hun geheim voor een lang en gezond leven? Lees deze week in magazine Margriet het artikel ‘Hoe doen ze dat toch?’, met medewerking van arts en verouderingswetenschapper David van Bodegom.

Journaliste Marte van Santen zet in het artikel zeven tips op een rij, waaronder ‘laat wat ruimte over in je maag’ (hara hachi bu), oftewel: eet tot je tachtig procent vol zit. Zo dwing je je lichaam om de aanwezige energie zo efficiënt mogelijk te gebruiken.

Magazine Margriet ligt nu in de kiosk.

David van Bodegom op Radio 1 over weerbaarheid tegen corona

David van Bodegom op Radio 1 over weerbaarheid tegen corona

Hoe kwetsbaar zijn onze ouderen nu echt? Is het wel terecht om iedereen boven de 65 jaar over één kam te scheren? Arts en verouderingswetenschapper David van Bodegom van Leyden Academy vindt dat we er meer over in gesprek moeten met ouderen zelf, en dat er meer aandacht uit moet gaan naar het helpen van mensen om vitaal en weerbaar te blijven. Dit zei hij gistermiddag in de uitzending bij Stax&Toine op NPO Radio 1.

Kleine gezonde stapjes
Live vanaf zijn vakantieadres in Groningen ging David in gesprek met Dionne Stax over het manifest van  Leyden Academy over oudere mensen in coronatijd. Eén van de aanbevelingen is om onze omgeving zo in te richten dat mensen gezondere keuzes maken, en zo weerbaarder worden. David: “Er waart al decennia een epidemie van welvaartsziekten in ons land. Als er een ziekte is waaraan je binnen een paar weken kunt overlijden, dan komen we in de actiemodus. Dat is indrukwekkend om te zien. Maar als er duizenden mensen doodgaan door voorkoombare ziekten, zoals veel gevallen van ouderdomssuiker en hart- en vaatziekten, dan ligt dat toch verder weg en zie je dat er veel minder bereidheid is om in actie te komen.” Volgens David moeten we mensen niet betuttelen, maar helpen om kleine gezonde stapjes te zetten die optellen tot een groot effect. Ook de overheid kan hierbij helpen, kijk bijvoorbeeld naar de maatregelen die nu worden voorgesteld in Groot-Brittannië, zoals een verbod op reclame voor snacks vóór 21.00 uur en geen stunt-acties met ongezonde producten.

‘Beste beslissing ooit’
Mensen kunnen zelf ook veel doen om vitaal en weerbaar te blijven. Zoals doordeweeks ’s ochtends samen bewegen in de Vitality Club, een initiatief van Leyden Academy dat inmiddels door heel Nederland navolging vindt. Reporter Roos Oosterbaan van Radio 1 nam een kijkje bij de Vitality Club Stevenshof in Leiden, waar achttien deelnemers samen sportten in de buitenlucht, netjes op anderhalve meter. De deelnemers vertelden dat ze meedoen voor hun conditie, maar zeker ook voor de gezelligheid: “het wordt een beetje familie”. Een vrouwelijke deelnemer noemt het meedoen aan de Vitality Club zelfs “m’n beste beslissing ooit”. Na het overlijden van haar echtgenoot had ze geestelijke problemen, “maar dan kom je hier en dan krijg je die warmte”. Ze doet elke dag mee.

Powerliften
Zorg dat je fit blijft, is ten slotte een boodschap die ook de 73-jarige wereldkampioen powerliften Ina Koolhaas in de studio van harte ondersteunt: “Lieve oudere mensen, laat je niet zomaar kwetsbaar noemen.”

U kunt het radio-interview met David van Bodegom en Ina Koolhaas en de reportage vanuit Vitality Club Stevenshof hier terugluisteren.

DansPark: een ontmoetingsplek vol dans, muziek en plezier

DansPark: een ontmoetingsplek vol dans, muziek en plezier

Elke woensdagochtend verandert de collegezaal van Leyden Academy in een dansvloer voor de heren en dames van DansPark (voorheen Dance for Health). De zeer gewaardeerde ontmoetingsplek met dans en muziek is speciaal voor mensen met een chronische bewegingsbeperking zoals Parkinson, MS of reuma.

Profijt in het dagelijks leven
Naast het plezier dat de danslessen opleveren, werken de deelnemers ook aan hun conditie, souplesse, kracht, houding en balans. Dit alles zal bewegen in het dagelijks leven wat makkelijker en plezieriger maken. Door het vergroten van het lichaamsbewustzijn en het denken in mogelijkheden, wordt ook het zelfvertrouwen gesterkt.
Alle lessen starten met een zittende opwarming, zodat het lichaam op een rustige en verantwoorde manier in beweging kan komen. Het tweede deel van de les is wat actiever, en kan naar behoefte staand of zittend worden uitgevoerd.

Positieve ervaring
Natuurlijk zijn wij en de dansdocenten enthousiast over dit mooie en effectieve initiatief, maar de positieve reacties van de deelnemers zeggen genoeg. Bijvoorbeeld de ervaring van Ger: “Ik kon niet bevroeden wat een positieve invloed deze dansexpressie op mij heeft. Echt fantastisch! Het heeft een positieve invloed op mijn stemming en fysiek word ik sterker. Zo kan ik beter omgaan met mijn verstoorde balans (evenwicht). De docenten zijn heel invoelend. Weten ook wat de neurologische aandoeningen voor jou kunnen betekenen. Zij zijn prima opgeleid met een mooie dansachtergrond. De muziek is door de docenten fijnzinnig uitgezocht. Samen met het bewegen ontstaat een eenheid die zich niet laat vangen met woorden. Er ontstaat al snel een prettig groepsgevoel. Fijn is ook dat je geen fouten kunt maken. Alles is goed binnen jouw mogelijkheden. Een ding vind ik wel jammer: Had ik maar eerder geweten dat dit bestond!”

DansPark is niet alleen mogelijk in Leiden, maar ook in andere steden. Voor de andere locaties en voor meer informatie kan je terecht op de website: danspark.org.

Boek Het geheim van de schildpad

Hoe kan het dat een muis in twee jaar veroudert, een mens in tachtig jaar en een schildpad wel 255 jaar kan worden? Waarom verouderen sommige diersoorten langzamer dan andere? En wat kunnen zij ons leren? In zijn boek Het geheim van de schildpad (september 2019) onderzoekt arts en verouderingswetenschapper David van Bodegom de biologie van lang leven. Hij laat de lezer kennismaken met diersoorten met bijzondere eigenschappen, zoals de brughagedis: een levend fossiel dat honderd keer zo oud wordt als andere hagedissen. Vleermuizen die tien keer zo oud worden als gewone muizen en kreeften die juist jonger lijken te worden naarmate ze verjaren.

Aan de hand van fascinerende voorbeelden uit het dierenrijk, gecombineerd met de laatste wetenschappelijke inzichten uit verouderingsonderzoek, leren we onze eigen veroudering beter begrijpen. Zo leren hongerige apen ons wat een gezond eetpatroon is, laten honingbijen met gewichtjes zien of hard werken goed of slecht voor ons is en toont de hazelmuis ons het belang van een goede nachtrust. Geïnspireerd op de dierenwereld biedt het boek nieuwe inzichten over eten, werken, sporten en slapen die ons kunnen helpen om langer gezond en gelukkig te leven. Bekijk hier een korte video over Het geheim van de schildpad.

De schildpad in de media
Het boek staat volop in de belangstelling. Lees en beluister hier recensies van het boek en interviews met David van Bodegom aan tafel bij PAUW op NPO 1 en bij kinderprogramma De Buitendienst op NPO3, bij Vroege Vogels, Nooit meer slapen en NTR Focus op Radio 1 en bij Nieuwe feiten op Radio 1 (België), in NRC, De Telegraaf, De Volkskrant, Trouw, De Morgen, RTL Nieuws, Plus Online, Mare, NEMO Kennislink, Bionieuws, KIJK en Mixed Grill. Tafeldame Anna Gimbrere sprak enthousiast over het boek bij De Wereld Draait Door.

Trouw: ‘Uit het nieuwste boek van verouderingswetenschapper Van Bodegom blijkt dat we niet superstreng voor onszelf hoeven te zijn om gezond oud te worden en dat dieren ons veel leren’.

New Scientist: ‘Een helder boek vol interessante en nuttige informatie. En in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is het ook nog eens vlot geschreven.’

Adri de Groot (Vogeldagboek): “Er staan zoveel, soepel geschreven, interessante en tot nadenken gestemde passages in, over de zin van het leven en over de veroudering van mens en dier, dat het niet in enkele alinea’s is samen te vatten. Het is een fascinerend epistel dat je een onthullend inzicht geeft in je bestaan.”

Het boek Het geheim van de schildpad. Wat dieren ons leren over lang leven is op 3 september 2019 verschenen bij uitgeverij Atlas Contact.

Eerder verschenen boeken
David van Bodegom schreef eerder de roman Nood breekt wet (Prometheus, 2012) en bij Atlas Contact verschenen de bestsellers Oud worden in de praktijk (2015, samen met Rudi Westendorp) en Ontpillen (2018).

Bewegen in het verpleeghuis

Voldoende beweging is gezond voor iedereen. Ook voor de bewoners van verpleeghuizen is het belangrijk om actief te blijven: het heeft een positief effect op de gezondheid en verkleint het risico op valincidenten en depressie. Bewegen kan ook veel plezier geven. Toch zijn in de Nederlandse verpleeghuizen negen van de tien bewoners inactief, terwijl zij vaak graag nog willen en kunnen deelnemen aan activiteiten en algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL). De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd doet dan ook een beroep op de zorgsector om structureel bewegen op te nemen in het zorgaanbod. Voordat we ons als Leyden Academy richten op eventuele interventies en programma’s om bewoners van zorginstellingen te activeren, wilden we onderzoeken hoe het eraan toe gaat in diverse organisaties voor ouderenzorg en van de medewerkers horen wat hun ervaringen zijn. Wat doen bewoners in een zorginstelling gedurende de dag, komt dat overeen met het beleid, welke belemmeringen liggen op de loer en waar liggen kansen om bewoners te activeren?

We hebben de volgende drie onderzoeken in zorgorganisaties uitgevoerd:

  1. Beweeginterventie ActiVite
    Dit betrof een experiment in 2017 en 2018 bij twee locaties van ActiVite, gericht op het stimuleren van meer bewegen op basis van de interesses, wensen en verlangens van bewoners. De activiteit werd gemeten met een activity-tracker. Bewoners die activiteiten kregen aangeboden die aansloten op hun persoonlijke voorkeuren werden actiever, terwijl bewoners die het reguliere aanbod voorgeschoteld kregen juist minder actief werden. Klik hier voor het rapport.
  2. Bewegen in de zorginstelling
    Dit onderzoek omvatte een serie observaties en interviews in 2017 en 2018 in negen zorginstellingen waar verpleeghuiszorg geboden wordt (psychogeriatrie en somatiek) om het beleid en de daadwerkelijke (in)activiteit, de ervaringen van zorgpersoneel en eventuele knelpunten in kaart te brengen. Klik hier voor het rapport.
  3. Roomburgh Actief
    Ook in dit onderzoek bij zorgcentrum Roomburgh in 2019 is ingezet op het verleiden van bewoners tot meer deelname aan activiteiten op basis van hun interesses, wensen en verlangens, maar dan gericht op somatiek. In dit onderzoek lag de nadruk meer op de methode van het inspelen op de voorkeuren van individuele bewoners. Klik hier voor het rapport.


Vier kansen voor verbetering
Uit ons onderzoek blijkt dat er veel kansen zijn om verpleeghuisbewoners te stimuleren om meer in beweging te komen. Om dit te bereiken, kunnen vier belemmeringen worden weggenomen:

  • De (fysieke en sociale) omgeving in een verpleeghuis stimuleert vaak niet of nauwelijks tot activiteit. Dat zien we vooral bij kleinschalig wonen binnen de psychogeriatrie. Hier wonen ouderen die nog best actief zouden kunnen zijn, maar vaak duttend in de gedeelde ruimte worden aangetroffen. Logisch, want in die ruimte staan vooral stoelen en banken en alles staat netjes opgeborgen in de kast. Wat er buiten de ruimte te doen is, is niet zichtbaar of de route naar buiten is niet duidelijk voor de bewoners. Een verzorgende uit ons onderzoek: “Als je de woonkamer binnenkomt, dan zie je sowieso al vijf á zes mensen slapen. Dat is dan ook wel weer een punt waar we iets aan kunnen doen.”
  • De (de perceptie van) tijdgebrek bij medewerkers beperkt de activiteit bij bewoners. Hoewel bewoners in veel gevallen (een deel van) de ADL-taken en andere activiteiten zelf zouden kunnen en willen uitvoeren, worden deze vaak uit handen genomen. Vooral bij het wassen en aan- en uitkleden wordt omwille van de tijd veel door de medewerkers gedaan. Rond de maaltijden worden bewoners vaak niet betrokken bij het boodschappen doen, de (voor)bereiding van de maaltijd, het tafel dekken en afruimen en de afwas. Een verzorgende: “Er is een dagschema waar we ons aan moeten houden. Als mensen zichzelf gaan wassen, duurt het allemaal te lang.”
  • Een strikte taakopvatting belemmert de integrale aanpak van inactiviteit. Hoewel veel organisaties zeggen de oudere bewoner centraal te stellen, zijn zorg, therapie en activiteiten vaak nog niet goed op elkaar afgestemd. Medewerkers voelen zich vooral verantwoordelijk voor hun primaire taken, waardoor deze centraal komen te staan in plaats van de bewoner. Integratie van taken kan leiden tot meer activiteit, die bovendien beter kan worden afgestemd op de mogelijkheden, interesses, wensen en verlangens van de bewoner. Een fysiotherapeut: “Ik heb op school gezeten om mensen te behandelen en niet om activiteiten te begeleiden.”
  • Door het onvoldoende kennen van de bewoner kan niet goed worden ingespeeld op hun individuele interesses en verlangens met betrekking tot activiteiten. Die vinden nu vaak plaats op vaste dagen, tijden en locaties en zijn niet altijd passend voor elke bewoner. Soms is bij de intake aandacht voor de (oude) voorkeuren van bewoners, maar er worden zelden activiteiten aangeboden die hierop ingaan. Ook wordt hier na de intake geen structurele aandacht meer aan besteed, terwijl de interesses, wensen en verlangens in de loop van de tijd kunnen veranderen. Hier liggen veel kansen voor organisaties en hun medewerkers om een betekenisvolle bijdrage te leveren aan het leefplezier van hun bewoners. Een activiteitenbegeleider: “Ik zou leefplezier voorop willen zetten. Iemand wilde bijvoorbeeld naar IKEA. Wie denkt daar nou aan? Dan moeten we eigenlijk lekker naar IKEA en daar samen gaan rondlopen.

Conclusie
Er kan veel bewegingswinst worden behaald door een andere inrichting van de (fysieke en sociale) omgeving. Bijvoorbeeld door zicht te bieden op ruimtes waar men vrij naartoe kan gaan door open of transparante deuren, of door spelletjes op tafel in het zicht te laten staan. Ook kan er beter worden ingespeeld op de interesses en verlangens van bewoners. Medewerkers kunnen hun taken onderling beter integreren en afstemmen op de individuele bewoner. Ten slotte mag er meer aandacht komen voor de kansen om bewoners te betrekken bij (I)ADL-taken. Bewegen wordt zo veel meer onderdeel van het dagelijks leven van de bewoner en komt los te staan van de taakopvatting van de medewerkers over zorg en welzijn.

Meer weten over dit onderzoek? Lees de blog op Skipr van 31 juli 2019 of neem contact op met Josanne Huijg

Summer School euVENTION: innoveren voor mensen met chronische ziekten

Summer School euVENTION: innoveren voor mensen met chronische ziekten

Van 21 juli t/m 2 augustus 2019 vindt in Heidelberg (Duitsland) euVENTION plaats, de ‘Summer School for Innovation in Chronic Disease Intervention’. Na een succesvolle editie vorig jaar in Leiden, wordt de EIT Health Summer School dit jaar georganiseerd door de Universiteit van Heidelberg in samenwerking met Leyden Academy on Vitality and Ageing en Universidade de Coimbra (Portugal). Tijdens het programma bedenken multidisciplinaire teams van studenten ideeën die zij in twee weken omzetten naar business modellen die inspelen op uitdagingen beschikbaar gesteld door bedrijven, universiteiten en non-profit organisaties. De innovaties moeten bijdragen aan een gezonde en actieve leefstijl voor mensen met chronische ziekten.

Innovatie tegen chronische ziekten
Deelnemers aan de euVENTION Summer School worden uitgedaagd om oplossingen te ontwikkelen met behulp van technieken als co-creatie, design thinking, rapid prototyping en business modelling. Deelnemers worden hiervoor voorbereid door inspirerende presentaties over de basisbeginselen van innovatie bij het bestrijden van chronische ziekten. Vervolgens worden de studenten in groepen begeleid door experts om hun ‘innovatie skills’ te verbeteren. In alle stadia ontwikkelen, testen en valideren de deelnemers hun ideeën in samenspraak met de betreffende doelgroep. Aan het einde van euVENTION, hebben de deelnemers alle stadia doorlopen van een innovatietraject en hebben zij de benodigde vaardigheden opgedaan om zelf een onderneming te starten.

Gezocht: gemotiveerde studenten met een open mind
Inschrijven voor de euVENTION Summer School is mogelijk voor iedereen met een open mind en de ambitie om de toekomst van de gezondheidszorg te veranderen. De Summer School is ontworpen voor promovendi maar gemotiveerde masterstudenten en young professionals van alle studierichtingen zijn van harte uitgenodigd om zich aan te melden. Wij geloven dat multidisciplinaire teams de beste en meest innovatieve oplossingen bedenken.

Bezoek de euVENTION website voor meer informatie, het programma en inschrijfformulier. Een overzicht van alle Summer Schools in 2019 is te vinden op de EIT Health website.

Videocollege: Wat kunnen Ghanezen ons leren over gezond oud worden?

Videocollege: Wat kunnen Ghanezen ons leren over gezond oud worden?

De generatie die nu geboren wordt, heeft een grote kans dat zij hun 100-jarige verjaardag kunnen vieren. Dan is het wel prettig om die extra levensjaren zo vitaal mogelijk door te komen. Veel gezondheidsklachten, zoals hart- en vaatziekten, suikerziekte en versleten knieën, lijken onvermijdelijk als je ouder wordt, maar komen vooral voort uit onze leefstijl. En die leefstijl wordt vooral gedicteerd door de omgeving. De mismatch tussen onze ‘oude’ genen, onze evolutionaire erfenis, en onze ‘moderne’ leefomgeving zorgt ervoor dat we maar moeilijk weerstand kunnen bieden aan het bombardement van prikkels die ons voortdurend verleiden tot ongezond gedrag. Inmiddels is de helft van de Nederlanders te dik en slikken we met elkaar jaarlijks meer dan negen miljard pillen.

In zijn college bij de Universiteit van Nederland vertelt dr. David van Bodegom wat we kunnen leren van Kwaku en zijn oudere leeftijdsgenoten die hij ontmoette op het platteland van Ghana. David deed er jarenlang veldonderzoek bij meer dan duizend oudere Ghanezen. Het viel hem al snel op dat de typische ‘verouderingsziekten’ die hij in Nederland iedere dag in de spreekkamer zag, daar nauwelijks voorkwamen. David past zijn bevindingen uit Afrika nu toe om Nederlandse ouderen te helpen langer vitaal en gezond te blijven.

Klik hier voor de uitzending. U vindt David’s college ook op de website van het Algemeen Dagblad.

Verouderingsrapport van kleine innovatieve economieën

Verouderingsrapport van kleine innovatieve economieën

Jaarlijks onderzoekt de Amerikaanse seniorenorganisatie AARP de kansen en uitdagingen van de snel verouderende bevolking in verschillende landen. Tegen 2030 zijn er in de wereld bijna een miljard mensen die 65 jaar en ouder zijn. In 2017 werd het eerste Aging Readiness and Competitiveness (ARC)-rapport uitgebracht met daarin twaalf landen die geografisch, cultureel en socio-economisch divers zijn en samen 61 procent van het mondiale bruto binnenlands product en bijna de helft van de wereldbevolking van mensen van 65 jaar en ouder vormen. Voor het nieuwste ARC-rapport dat in september 2018 is verschenen, is de focus verlegd naar tien kleinere, innovatieve economieën verspreid over de hele wereld; Australië, Chili, Costa Rica, Libanon, Mauritius, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Singapore en Taiwan. Deze landen werden beoordeeld op vier domeinen: 1) sociale infrastructuur, 2) mogelijkheden tot participatie, 3) technologische betrokkenheid en 4) gezondheidszorg en welbevinden. Het Nederlandse deel van het rapport is mede tot stand gekomen met medewerking van Leyden Academy.

Belangrijke bevindingen uit het ARC-rapport 2018
Van de tien landen in het ARC-rapport 2018 implementeren er zeven het initiatief van de Wereldgezondheidsorganisatie om tot leeftijdsvriendelijke steden te komen. Met name Taiwan heeft dit omarmd, in maar liefst twintig steden. Waar het beschikbaar stellen van betaalbare, kwalitatief hoogwaardige gezondheidszorg in de Verenigde Staten een heikel punt is, hebben negen van de tien landen (alle behalve Libanon) universele gezondheidszorgdekking ingesteld. Ondanks de tevredenheid onder de respondenten over de toegang tot goede zorg, wordt dementie als een punt van zorg gezien. Met de verlenging van de levensverwachting en het vaker voorkomen van dementie, zijn in alle landen – op Libanon en Mauritius na – nationale dementie-campagnes gestart. Ook valt op dat in de onderzochte landen steeds meer overheidsdiensten worden gedigitaliseerd, waardoor het risico van digitale uitsluiting van ouderen toeneemt. Gericht onderwijs voor deze doelgroep is dan ook van groot belang.

Over AARP
AARP is een onafhankelijke Amerikaanse organisatie zonder winstoogmerk die mensen van 50 jaar en ouder wil helpen om het beste van hun leven te maken. AARP heeft meer dan 38 miljoen leden en zet zich onder meer in voor de bescherming van de gezondheid, financiële stabiliteit en persoonlijke ontplooiing van ouderen. Ga voor meer informatie naar www.aarp.org.