Op vrijdag 23 juni jl. sprak Tineke Abma haar oratie ‘The Art of Belonging’ uit naar aanleiding van haar benoeming tot bijzonder hoogleraar Ouderenparticipatie aan de Universiteit van Leiden. Voorafgaand aan de oratie organiseerde Leyden Academy in de Pieterskerk een gelijknamig symposium. De bijzondere opening daarvan werd verzorgd door dansers met een bewegingsuitdaging van Marc Vlemmix Dance met hun voorstelling ‘Ik dans dus ik besta’.
“Het verlangen er toe te doen, doet zich extra voor bij ouderen als zij ervaren er níét of niet méér bij te horen, bijvoorbeeld door toenemende afhankelijkheid. Meedoen is voor ouderen van groot belang. Het draagt bij aan hun welbevinden en is omgekeerd een groot ‘geschenk’ voor onze samenleving.” – prof. dr. Tineke Abma
Voor danser en kijker
Deze knipoog naar Descartes’ cogito ergo sum is een optreden waarin pijn, verdriet en twijfel, maar ook vreugde, blijdschap en hoop – kortom, het intense leven in al zijn complexiteit – wordt gedeeld en in beweging wordt omgezet. Woordeloze emoties en herinneringen die opgeslagen liggen in het lichaam komen tot expressie, en bieden een onbeschrijfelijke schoonheid, herkenning en troost voor zowel de dansers alsook voor de kijkers.
“Wat een mooi en intens optreden. Ik werd er emotioneel van.” – aanwezige (75 jaar)
Bevrijding uit patiëntrol
Vlemmix heeft op relatief jonge leeftijd Parkinson gekregen, en ondervindt dagelijks hoe beperkend de ziekte kan zijn. Het ergste is dat hij zich gereduceerd voelt tot patiënt. In het dansen met en voor anderen komt hij los van zijn beperkingen. Dans bevrijdt hem uit het harnas van de patiëntrol. Plots kan zijn lichaam meer, worden grenzen verlegd, is de ziekte niet langer een vijand, en kan hij zichzelf en anderen weer omarmen door samen te dansen.
Bekijk hieronder een korte impressie van de dansvoorstelling ‘Ik dans dus ik besta’ in de Pieterskerk op 23 juni jl.