Op dinsdagmiddag 14 november 2017 sprak Joris Slaets in het Museum voor Communicatie in Den Haag de 5e Els Borst Lezing uit, met als titel Kwaliteit van zorg. Wie mag het zeggen?. De Els Borst Lezing is een initiatief van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid.
In zijn lezing brengt Slaets een onderscheid aan tussen enerzijds het normatieve kader, dat in onze zorg dominant is: ziekten genezen en narigheid voorkomen, op basis van uniforme uitkomstmaten, normen en protocollen. En anderzijds het narratieve kader: het domein van het leefplezier, van verhalen en verlangens, zaken die heel persoonlijk zijn en zich veel lastiger laten registreren en optellen, maar die heel bepalend zijn voor kwaliteit van leven vanuit het perspectief van de bewoners van verpleeghuizen. Hoe zijn die twee kaders te verenigen? Het fundament onder de lezing wordt onder meer gevormd door de theorieën van filosofen als Martha Nussbaum, Amartya Sen, Emmanuel Levinas en psychoanalyticus Donald Winnicott. Ook de praktijk komt aan bod, zoals het still face-experiment van Ed Tronick en de pilot Leefplezierplan voor de zorg die Leyden Academy momenteel uitvoert in opdracht van het ministerie van VWS.
De lezing is ingeleid door Sander de Hosson, longarts in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen. Coreferaten zijn verzorgd door Dorothea Touwen, medisch ethica en universitair docent aan het LUMC, en Ronnie van Diemen, inspecteur-generaal voor de gezondheidszorg. U kunt hun bijdragen hier teruglezen.
De 5e Els Borst Lezing kunt u hier in zijn geheel teruglezen of beluisteren. Op 24 november 2017 publiceerde NRC Handelsblad deze verkorte weergave van de lezing.